5 - باب
عِتْقِ
أُمَّهَاتِ
الأَوْلاَدِ
وَجَامِعِ
الْقَضَاءِ
فِي
الْعَتَاقَةِ
5- ÜMMÜ VELED CARİYELERİ
AZAD ETMEK VE AZAD KONUSUNDA DEGİŞİK HÜKÜMLER
حَدَّثَنِي
مَالِكٌ،
عَنْ
نَافِعٍ،
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عُمَرَ،
أَنَّ عُمَرَ
بْنَ الْخَطَّابِ
قَالَ :
أَيُّمَا
وَلِيدَةٍ
وَلَدَتْ
مِنْ
سَيِّدِهَا،
فَإِنَّهُ
لاَ يَبِيعُهَا،
وَلاَ
يَهَبُهَا،
وَلاَ
يُوَرِّثُهَا,
وَهُوَ
يَسْتَمْتِعُ
بِهَا،
فَإِذَا مَاتَ
فَهِيَ
حُرَّةٌ(
Abdullah b. Ömer
(r.al'den rivayete göre, Ömer b. Hattab şöyle demiştir:
"Bir cariye efendisinden
çocuk doğurursa efendisi onu satamaz. Bağışlayamaz ve miras olarak bırakamaz.
Ondan faydalanır, efendi ölünce cariye hür olmuş olur."
(Sadece İmam-ı
Malik'in Muvatta'ında geçmektedir.)